روش‌های تصفیه فاضلاب

به طور کلی تصفیه فاضلاب به سه روش فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی صورت می پذیرد که در زیر شرح داده شده است.

1:تصفیه فاضلاب فیزیکی 
در طی این فرایند از خواص فیزیکی مواد برای حذف آلاینده ها استفاده می شود.
مانند: آشغال گیری، دانه گیری، ته نشینی و فیلتراسیون

2:تصفیه فاضلاب شیمیایی
در طی این روش برای حذف آلاینده های فاضلاب، از واکنش‌ها و مواد افزودنی شیمیایی استفاده می گردد.
مانند: انعقاد و لخته سازی، تنظیم PH و تبادل یونی 
3: تصفیه فاضلاب بیولوژیکی 
در این روش از فرایندهای بیولوژیکی برای حذف آلاینده ها استفاده می شود و میکرو ارگانیسم های زنده نقش اساسی را به عهده دارند.
این میکروارگانیسم ها خود به دو دسته‌ی هوازی و بی هوازی طبقه بندی می‌گردند:
3-1:بی هوازی 
در فرایند تصفیه فاضلاب بی هوازی عملیات حذف آلاینده ها توسط میکروارگانیسم‌های بی هوازی و بدون حضور اکسیژن صورت می پذیرد. مانند: روش UASB-FBR-ASBR و سپتیک تانکهای رایج 
3-2: هوازی
در فرآیند تصفیه فاضلاب هوازی، میکرو ارگانیسم های هوازی جهت حذف آلاینده ها به اکسیژن نیاز دارند.
مانند: لجن فعال-هوادهی گسترده RBC-MBR- و SBR

فتوسل

فتوسل ها تجهیزاتی هستند که وظیفه دارند تا با توجه به طلوع و غروب خورشید، یا در بعضی از مدلها به وسیله یک برنامه کامپیوتری، یک لامپ یا هر وسیله برقی را خاموش و روشن کنند.

فتوسل های مورد استفاده در برق ساختمان دارای دو نوع کلی هستند:

‍ ◾️فتوسل های معمولی:

▪️از این فتوسل برای خاموش و روشن کردن اتوماتیک لامپ ها در طلوع و غروب خورشید استفاده می شود.

▪️ در واقع آنها با شدت نوری که دریافت می کنند می توانند تشخیص دهند که در حال حاضر روز است یا شب. و با توجه به آن جریان برق را قطع و وصل می کنند. 

▪️این نوع فتوسل دارای سه رشته سیم به رنگ قرمز، مشکی و سفید هستند که قیمت این مدل در نوع ۶ آمپر، حدوداً ۱۷ هزار تومان است، ولی بسته به آمپر خروجی آن، قیمت هم بالاتر می رود.

▪️این فتوسلها در سه نوع ۶ ، ۱۰ ، ۱۶ ، ۲۵ آمپر در بازار موجودند.

▪️در نصب این نوع نوع فتوسلها دقت کنید که، آنها را در جایی دور از نور لامپ ها نصب کنید. زیرا مقدار کمی نور هم می تواند روی آنها تاثیر بگذارد و در عملکرد آنها اختلال ایجاد کند.

فتوسل های نجومی:

اسم این دستگاه در واقع ساعت نجومی است ولی گاهاً به آن فتوسل نجومی هم می گویند. 

این دستگاهها نیاز به دریافت نور ندارد. و با یک برنامه کامپیوتری طلوع و غروب خورشید را به صورت دقیق تشخیص داده و لامپ ها را خاموش و روشن می کند. 

در بعضی از مدل ها حتی می توانید کوتاه و بلند شدن روزها در زمستان و تابستان را هم تنظیم کنید تا در مصرف برق صرفه جویی شود.

پایپینگ صنعتی

1 .انواع لوله بر اساس ظاهر

2. استاندارد ساخت لوله

3. جنس لوله

4. سایز لوله

5. ضخامت لوله

6. انتهای لوله

7. طول لوله

1. انواع لوله بر اساس ظاهر:

براساس ظاهر لوله ها به دودسته کلی لوله های بدون درز و درزدار(جوشی) ساخته می شوند.

لوله های بودن درز یا اصطلاحا SEAMLESS با میان تهی کردن یک پروفیل توپر ساخته میشوند.

لوله های جوشی یا درز دار شامل دو دسته کلی هستند. لوله هایی با جوش طولی و لوله هایی با جوش چرخشی.

باطور کلی:

PIPE: 1)SEAMLESS

           2)WELDED

                   2-1)LONGITUDINAL

                   2-2)HELICAL

لوله های بدون درز در مقایسه با لوله های جوشی ترجیح داده میشوند و دلیل این انتخاب یکپارچه بودن لوله است.

می دانیم که عملیات جوشکاری حرارت زیادی را بوجود می آورد و این حرارت باعث ایجاد تنش پسماند در فلز پایه می گردد. بهمین دلیل ورق بعد از جوشکاری نسبت به قبل از جوشکاری از لحاظ استحکام تسلیم افت خواهد داشت. همین دلیل یکی از عیوب لوله های جوشی است.

از طرفی محدودیت در ساخت لوله های سایز بالای بدون درز پا را بر آن می کند تا از لوله های جوشی استفاده کنیم لوله های جوشی نیز لوله های درز جوش طولی نسبت به درز جوش چرخان کاربرد عمومی تری دارد و لوله های درز جوش هلیکال در فشار و دماهای پایین استفاده می شوند.

از مهترین روش ها برای تولید لوله های جوشی می توان به روش های جوشکاری زیر اشاره نمود:

1. ERW

2. SAW

3. FBW

4. EFW

2. جنس لوله 

از جنس های متداول که در صنعت نفت و گاز و نیروگاهی استفاده می شود می توان به متریال و جنس های پایه اهنی اشاره نمود:

1. CS: CARBON STEEL

2. SS: STAINLESS STEEL

3. AS: ALLOY STEEL

3. استاندارد های معروف 

از جمله استاندارد های معروف میتوان به استاندارد های ابعادی :

ASME B 36.10

ASME B 36.16 

API 5L

اشاره نمود. استاندارد اول مربوط به لوله های جوشی کربن استیل، استاندارد دوم در مورد لوله های ضد زنگ و استاندارد سوم استاندارد لوله های انتخابی برای پتروشیمی امریکاست.

3. سایز لوله 

NPS: NOMINAL PIPE SIZE 

قطر اسمی لوله ها براساس اینج و یا ملیمتر در جداول استانداردی دیده میشود.

یکی از نکات مهم در این راستا:

در سایز های کوچکتر از 14 اینچ قطر خارجی (OD)از NPS بزرگتر بوده و در سایز 14 و بالاتر NPSبرابر با OD است.

4. ضخامت لوله 

برای بیان ضخامت لوله استاندارد های متنوعی موجود است.

اولین استاندارد را رده ضخامت وزنی میدانیم.در این نحوه معرفی لوله به سه دسته استاندارد، سنگین و فوق سنگین تقسیم بندی میشود.

STD

XS

XXS

از عمده اشکالات این نحوه بیان OVER DESIGNشدن طرح خواهد بود.

بیان دوم استفاده از نحوه بیان استاندارد ANSI/ASMEاست. در این نحوه که باSCHنشان داده میشود، رده ضخامتی موجود  به ترتیب:

5 

5S

10

10S

20

30

40

40S

60

80

80S

100

120

140

160

رده های ضخامتی که باs نشان داده شده اند منظور STAINLESS STEEL بودن آن هاست.

و در نهایت نحوه بیان APIکه مناسب انتخاب خطوط انتقال میباشد.

6. انتهای لوله 

انتهای لوله برای ایجاد اتصال به یکدیگر به سه دسته :

BEVEL END

PLAIN END

THEREAD END

انتهای پخ خورده، انتهای صاف و انتهای رزوه ای شده    

که به ترتیب با علایم زیر نشان داده میشود:

BE

PE

TE

7. طول لوله ها 

طول لوله ها برای خطوط پایپینگ 6 متر و برای خطوط انتقال 12 متر در نظر گرفته میشود.

شیر اطمینان(SAFETY VALVE)

از تجهیزات ویژه ای که یک واحد را درمقابل افزایش ناگهانی فشار ایمن می سازد شیرهای اطمینان هستند. 

شیرهای اطمینان به عنوان وسیله ای مناسب جهت جلوگیری از ازدیاد فشار ناگهانی در موتورخانه ها ،کارخانه ها وبطور کلی انواع سایتها های صنعتی وبرای انواع سیالات مختلف از قبیل گاز ، بخار، آب ویا هوای فشرده استفاده می گردند. 

محدودیت فشار دراینگونه کاربردها معمولا ناشی از فشار قابل تحمل تجهیزات ، لوله هاودستگاهها ویا محصولات تولیدی وهمچنین مسائل مرتبط با حفظ ایمنی افراد می باشد که اصطلاحا به محدوده فشار کارکرد امن(safe operating limits for pressure)ویاSOL/P معروف است. نحوه باز شدن شیرهای اطمینان ومشخصات کاری انها ارتباط مستقیم با نحوه طراحی قطعات داخلی شیر دارد.در اغلب موارد این طراحی بگونه ای انجام می گیرد که پس از شروع بازشدن شیر اطمینان در اثر ازدیاد فشار ، در اثر خاصیت (POP Action) این عمل به سرعت تشدید شده تا زمانی که شیر کاملا باز گردد شکل زیر نشان دهنده عملکرد یک شیر اطمینان می باشد. 

شیرهای اطمینان بوسیله آزاد کردن مقداری ازسیال به واحد(یا به درون لاین)عملیات ایمن سازی را انجام می دهند. شیرهای فشار در جاهائیکه حداکثر فشار کاری بوجود می ایند نصب می گردند. درسیستمهای تولیدبخار ، شیرهای اطمینان برای جلوگیری از افزایش فشار بر روی بویلر ها نصب می گردند . 

در ارتباط با شیرهای اطمینان لازم است که با اصطلاحاتی در این زمینه بیشتر اشنا شویم: 

OverPressure

فشاری است که شیر اطمینان در وضعیت کاملا باز قرار می گیرد وحداکثر ظرفیت تخلیه خود را دارا می باشد.واضح است که این فشار بالاتر از فشار نقطه تنظیم (Set Presure) می باشد ومقدار ان با توجه به کاربردها واستانداردهای مختلف ، متفاوت می باشد.استاندارد BS 5500 این مقدار اختلاف فشار را درمورد سیستمهای بخار وگاز برابر حداکثر ده درصد فشار تنظیمی شیر اطمینان در نظر می گیرد. 

شیرهای اطمینان در فرایندهای که ممکن است در اثر ازدیاد فشار به محصول ویا تحهیزات خسارتی وارد شود از بروز این خسارات جلوگیری می کنند. 

Blowdown

مقدار اختلاف فشار پائین تر از نقطه تنظیم شیر اطمینان است که جهت بسته شدن کامل ومحکم شیر اطمینان پس از باز شدن وسپس برگشت سیستم به فشار عادی مورد احتیاج می باشد .این پارامتر به Reseat Differential نیز معروف است .میزان Blowdown نیز طبق استاندارد مذکور حداکثر حدود %10 می باشد. 

مقادیر Overpressure و Blowdown بسته به نوع سیستم وانتخاب طراح متغیر بوده وبطور مثال می تواند به ترتیب %3 و%4 انتخاب گردند. 

SetPoint

تنظیم مناسب نقطه عملکرد وباز شدن شیر اطمینان ، اولا بدلایل ایمنی مذکور وثانیا به منظور اطمینان از کارکرد شیر اطمینان با حداقل صدا وهمچنین ممانعت از صدمه به شیر اطمینان ضروری می باشد .این نقطه نباید بیشتر از SOL/P یا محدوده فشار کارکرد ایمن تجهیزات باشد واز طرفی باید بخاطر داشت که تنظیم فشار آزاد سازی شیر اطمینان روی فشار کمتر ازSOL/P هیچگونه مزیتی به همراه نخواهد داشت وتنها باعث افزایش احتمالی دفعات باز شدن شیر اطمینان وفرسوده شدن ان خواهدگشت. 

میزان تغییرات احتمالی در فشار سیستم به عنوان پارامتر دیگری است که باید در فشار تنظیم شیر اطمینان در نظر گرفته شود تااز بازشدن بیمورد شیر جلوگیری بعمل اید.درصورت نادیده انگاشتن این مورد ، شیر اطمینان دربسیاری از موارد در حالت نزدیک به بسته کار خواهد نمودکه به این پدیده Simmering گفته می شود.این حالت در نتیجه نزدیک بودن بیش از اندازه فشار سیستم به نقطه تنظیم روی میدهد وعلاوه بر ایجادسروصدا ومسائل جانبی ، باعث ایجاد صدمه به قسمتهای داخلی شیر ودرنتیجه نشت دائمی آن خواهد شد. 

Shut-off Margin

همانطور که ذکر شد هنگامی که فشار کاری سیستم ونقطه تنظیم شیر اطمینان به هم نزدیک باشند ، علاوه بر در نظر گرفتن تغییرات فشار احتمالی سیستم که در بالا عنوان گردید ، فشار اطمینانی نیز بعنوان گارانتی کردن ومطمئن شدن از بسته ماندن کامل شیر به فشار کاری سیتم اضافه می گردد که معمولا حدود 0.1 bar می باشد.

تفاوت بین لوله های PVC , UPVC

 پی وی سی چیست؟ 

پی وی سی مخفف پلی وینیل کلراید می باشد که در واحدهای پتروشیمی از نفت خام و یا گاز طبیعی با فرمول عمومی CH2CHCL بدست می آید و در صنایع مختلف کاربرد های متفاوتی دارد.

 چرا PVC؟

 پی وی سی بخاطر خصوصیات منحصر به فردی که داردازقبیل تحمل ضربه، مقاومت در مقابل تغییرات دما و رطوبت، عدم زنگ زدگی و خوردگی بر اثر اسیدها، و همچنین عایق الکتریکی و ضد آتش سوزى بودن باعث انتخاب برای استفاده در صنایع می باشد. پی وی سی یکی از نادر پلیمر هایی است که حامل اتم کلر می باشد که این امر باعث نسوز بودن پی وی سی ماده در کلاس B1 و قرار گرفتن این نسوز ها شده است. پی وی سی در ۴۵۵ درجه سانتیگراد شروع به سوختن می کند اما به محض جدایی از منبع آتش خود به خود خاموش می گردد.

 ویژگی : به طوریکه می دانیم اکثر تلفات جانی در آتش سوزی ها ناشی از خفگی و مسمومیت می باشد که در اثر تجمع گازهای سمی در زیر شیروانی ها و بر اثر تشدید حرارت، باعث بزرگ شدن حریق و ازدیاد خسارات می باشد. بخاطر پیوند کلر با کربن در پی وی سی این ماده عملاً در معرض اکسیداسیون قرار نمی گیرد و در مقابل اثر تخریب اشعه یو وی خورشید عمر طولانی دارد. پی وی سی به علت ساختار خود در مقابل اسیدها و بازها و انواع مواد شیمیائی و همچنین بخارات آن ها مقاوم می باشد. پی وی سی قابلیت رنگ پذیری بالایی دارد. پی وی سی صد در صد قابل بازیافت بوده لذا دوست طبیعت است و همچنین چون در اثر تابش نور آفتاب داغ نمی شود اثر گلخانه ای را تشدید نمی کند.

UPVC چیست؟ 

مواد اصلی UPVC را نفت خام و نمک طعام تشکیل میدهند . از نفت خام ، اتیلن و از نمک ، کلر بدست می آید و از طریق پلیمر یزاسیون ، کلر، اتیلن ، وینیل کلرید با هم ترکیب و پلی وینیل کلرید یا بصورت خلاصه PVC بدست می آید. که ماده ای پلاستیکی و قابل ارتجاع است. امروزه PVC در کنار پلی اتیلن- پلی پروپیلن- پلی استیرول به عنوان یک ماده استاندارد در زمینه های مختلف کاربرد فراوانی دارد. افزودنی ها با افزودن موادی مانند ضربه‌گیرها (Impact Modifiers ) ، کاهش‌دهنده‌های سرعت اشتعال یا متعادل کننده‌های گرما (Heat Stabilizers )، پر کننده‌ها (Fillers )، کمک فرایندها (Processing Aids ) و روان‌کننده‌های داخلی و خارجی (Internal & External Lubricants ) و در صورت نیاز رنگ‌های صنعتی (Pigments ) و اکسیـد تیتانیوم (Tio2 ) به نفت خام و نمک طعام ماده جدیدی بدست می‌آید که هر چند خمیر مایه آن PVC است لیکن خواص فیزیکی متفاوتی داشته و به آن ماده غیر پلاستیک یا UPVC اطلاق می‌شود.Un plasticized Poly Vinyl Chloride که مختصرا UPVC نامیده می شود ماده‌ای سخت است و در واقع یک نوع پلاستیک حرارت دیده (Thermo plats ) می باشد که در فرایند تولید، از طریق اکسترودر شدن به شکل مقاطع مختلف (Profiles ) در آورده می شود.

IP یا درجه حفاظتی

✅حفاظت در مقابل تماس و نفوذ آب و گرد و خاک

در بسیاری از محیط ها وسایل الکترونیکی باید در شرایط سخت و غیر قابل پیشی بینی کار کنند و همچنین در معرض گرد و خاک و رطوبت نیز هستند. درجه حفاظتی IPنشان میدهد که چطور و در چه مکانی این وسایل قابل استفاده هستند و خطر کمتری آنها را تهدید میکند. 

آی پی یا Ingress Protection درجه حفاظت تجهیزات در مقابل ورود گردو خاک و آب و رطوبت را بیان می کند که مطابق جداول زیر عدد اول درجه حفاظت در مقابل ورود ذرات جامد و عدد دوم درجه حفاظت در مقابل نفوذ آب و رطوبت را بیان می کند.

⭕️ عدد اول از سمت چپ 

0️⃣ هیچ حفاظت خاصی ندارد

1️⃣ حفاظت در برابر اجسامی با قطری بزرگتر از 50 میلیمتر

2️⃣ حفاظت در برابر اجسامی با قطری کمتر از 12میلیمتر

3️⃣ حفاظت در برابر اجسامی با قطری کمتر از 2.5 میلیمتر

4️⃣ حفاظت در برابر اجسامی با قطری کمتر از 1 میلیمتر

5️⃣ حفاظت کامل در برابر تماس و ته نشین شدن گرد و خاک

6️⃣ حفاظت کامل در برابر تماس و نفوذ گرد و خاک

⭕️ عدد اول از سمت راست 

0️⃣ ضد آب نیست

1️⃣ حفاظت در برابر چکیدن آب

2️⃣ حفاظت در برابر چکیدن عمودی آب (زاویه تا 15 درجه)

3️⃣ حفاظت در برابر آب اسپری شده (زاویه تا 60 درجه)

4️⃣ حفاظت در برابر آب پاشیده شده

5️⃣ حفاظت در برابر آب خارج شده از لوله

6️⃣ حفاظت در برابر دریاهای سنگین و یا جت های آب قوی

7️⃣ حفاظت در برابر غوطه ور شدن

8️⃣ حفاظت در برابر زیر آب رفتن کامل و مداوم

9️⃣حفاظت در برابر ورود آب از هر جهت حتی زیر فشار زیاد در ساختمان سازی (فشار بالا / بخارشوی، 80-100 درجه)

مثال : IP65

6 به معنی حفاظت کامل بدون نفوذ گردو غبار

5 به معنی عدم نفوذ در برابر پاشش آب از همه طرف (360 درجه) بدون فشار.

معایب و محاسن قرقره با شیلنگ هوزریلی و قرقره با شیلنگ برزنتی

1. دبی (میزان آب خروجی در دقیقه) در قرقره برزنتی بیشتر از دبی قرقره هوزریلی است.

2. استفاده از قرقره برزنتی تنها برای افراد آموزش دیده مناسب است ولی استفاده از قرقره هوزریلی برای همه افراد بسیار آسان و راحت است.

3. در قرقره برزنتی باید حتماً 20 متر شیلنگ برزنتی باز شود تا بتوان آبدهی را انجام داد اما در قرقره هوزریلی نیاز به باز شدن تمام شیلنگ نیست و به هر اندازه که نیاز است شیلنگ باز می شود.

4. قرقره هوزریلی دارای قیمت بسیار کمتری نسبت به قرقره برزنتی می باشد.

5. قرقره هوزریلی دارای عمر بیشتری نسبت به قرقره برزنتی است.

6. شیلنگ هوزریلی بعد از استفاده براحتی بدور قرقره پیچیده می شود اما شیلنگ برزنتی مورد استفاده در قرقره های برزنتی، بایستی قبل از پیچیده شدن به دور قرقره حتما از داخل خشک گردند. چرا که رطوبت باقیمانده در داخل این نوع شیلنگ باعث پوسیدگی سریع از داخل آن می شود.

7. قرقره هوزریلی بدلیل راحتی در باز شدن از روی قرقره دارای سرعت عمل بیشتری نسبت به نوع برزنتی آن می باشد و برای اطفاء حریق در اولین لحظات بهتر عمل می نماید.

8. سازمان آتش نشانی بمنظور آبرسانی در موقع حریق قادر است تنها با اتصال به شیر آتش نشانی و هیدرانت 1/2 - 1 اینچی که قبلا برروی جعبه نصب شده است از آن استفاده نماید اما در مدل برزنتی علاوه بر یک شیر و یک هیدرانت نیاز به نصب کوپلینگ نیز می باشد..

9. در جعبه های آتش نشانی مدل هوزریلی نازل سه حالته (OFF - JET - SPRAY) نصب شده و قابلیت تخلیه آب بر روی آتش در زمان اولیه حریق را بطور مناسب دارد.

نصب جعبه آتش نشانی و قرقره آتش نشانی 

جعبه آتش نشانی باید حداکثر 1.10 متر از کف ساختمان بالاتر و بر روی دیوار یا داخل دیوار نصب گردد. جعبه آتش نشانی باید در مناطقی نصب گردد که مورد دید همگان باشد. بهترین مکان ها برای نصب جعبه آتش نشانی در نزدیکی ورودی ها و خروجی ها است. در پشت دیواره ها و یا شکاف ها نصب نگردد تا در موقع لزوم بتوان از آن به نحو احسن استفاده شود. اصولاً جعبه آتش نشانی در پله های فرار، پاگردها، درب ورودی ساختمان ها و دالن ها و .... نصب می گردد.

هر جعبه آتش نشانی باید حداقل شعاع 20 متر از اطراف خود را پوشش دهد.لازم بذکرست حداکثر فاصله بین جعبه های آتش نشانی نصب شده نبایستی بیش از 30 متر باشد.

باید توجه شود که لوله انتقال دهنده آب در سیستم تر حتماً به شیر اصلی آب شهری وصل باشد و فشار لازم در بالاترین نقطه از 2 اتمسفر کمتر نباشد و قطر لوله های بالا دهنده نباید کمتر از 2 اینچ باشد.

استاندارد نصب قرقره آتش نشانی

قرقره آتش نشانی باید در محل های مشخص و قابل دسترسی در هر طبقه از ساختمان نصب گردد و سطح پوشش آن تمام اتاق ها را در هر طبقه مورد نصب فراهم نماید.

در موقع نصب قرقره آتش نشانی باید به موارد زیر دقت نمود.

• یکی از بهترین مکانها برای نصب قرقره آتش نشانی نزدیکی محل های خروج اضطراری می باشد.

• قرقره آتش نشانی باید در جایی نصب گردد که مانع حرکت افراد در مواقع عادی و اضطرار نباشد.

• ارتفاع نصب قرقره آتش نشانی به مانند جعبه آتش نشانی حداکثر 1.10 متر از سطح کف ساختمان نصب گردد.

• فشار آب در داخل قرقره آتش نشانی باید به اندازه ایی باشد که حداقل پرتاب آب، 6 متر در حالت جت و حداقل میزان آب خروجی (دبی) در هر دقیقه 30 لیتر باشد.

• حداکثر فاصله نصب قرقره های آتش نشانی از دیگر همانند جعبه آتش نشانی سی متر می باشد.

سیستم خشک:

 در این نوع سیستم جعبه آتش نشانی ، منبع آب مورد نیاز جهت استفاده در سیستم لوله کشی جعبه آتش نشانی و یا قرقره آتش نشانی از منابع آب ساختمان و یا محل مورد استفاده جداست و به سیستم لوله کشی آب شهری ساختمان ارتباطی ندارد. بنابراین در حالت عادی داخل لوله ها و جعبه آتش نشانی و قرقره آن، آب وجود نداشته و خشک می باشد. وجه تسمیه این سیستم نیز به همین علت است. در سیستم خشک جعبه آتش نشانی آب مورد نیاز از طریق لوله ورودیی که معمولاً در جلوی درب ساختمان و یا محل مورد نظر در یک محفظه شیشه ای نصب شده است تامین می گردد. در هنگام ضرورت تانکرها و یا پمپهای آتش نشانی به این ورودی متصل شده و آب مورد نیاز را به درون سیستم جعبه آتش نشانی پمپاژ می نمایند و بدین صورت آب در هر طبقه در لحظه ضرورت قابل استفاده خواهد بود. بطور استاندارد ورودی بالای جعبه آتش نشانی را به لوله کشی این سیستم اختصاص می دهند که جعبه های آتش نشانی پامچال در هر دو طرف جعبه هم در بالا و هم در پایین جعبه (4 عدد سوراخ) ، این ورودی ها پیش بینی شده است تا نصب آن در هر شرایطی میسر گردد.

روغن در سیستم تبرید

هدف از روغن کاری خوب محافظت از قطعات  متحرک و گازبندی قطعات می باشد و برای رسیدن به این منظور  روغن مورد استفاده باید با مبرد و اجزای سیستم از نظر شیمیایی سازگاری داشته و به خوبی به آن مخلوط شود و اما کمترین میزان حلالیت را داشته باشد .  در داخل سیلندر یک کمپرسور رفت برگشتی لایه روغن در قسمت های مکش تحت تاثیر درجه حرارت پایین و در قسمت های نزدیک سرسیلندر تحت تاثیر درجه حرارت های تقریبا بالا قرار دارد . از آنجایی که گرانروی روغن با تغییر درجه حرارت تغییر می کند ، در نتیجه در نزدیکی های قسمت مکش روغن دارای گرانروی بیشتری نسبت به قسمت نزدیک سرسیلندر می باشد.

در هر حال روی کلیه سطوحی که کار می کنند باید یک لایه نازک روغن پاشیده شود. این عمل به وسیله ی رینگ های پیستون  صورت می گیرد

در کمپرسورهایی که فاقد رینگ هستند این عمل به وسیله پیستون  صورت می گیرد. روغن باید سریعا  در تمام  قسمت ها پخش شود . برای این منظور گرانروی روغن نباید خیلی  زیاد باشد و از طرف دیگر اگر گرانروی خیلی پایین باشد نمی تواند لایه مناسبی  را روی قطعات مختلف تشکیل دهد در نتیجه نمی تواند  سطوح قطعات را در برابر سایش حفاظت کند.

خواص روغن های تبرید:

1-روغن خیلی رقیق بین سطوح لغزنده باقی نمانده و فیلم روغن تشکیل نشده و سبب سایش قطعات می شود.

2-روغن خیلی غلیظ بین سطوح متحرک به خوبی جریان نمی یابد.

3-نقطه ی ریزش آن پایین باشد تا در تمام قسمت های سیستم جریان یابد.

4-روغن با اغلب مبردها مخلوط شده و رقیق می شود و می تواند به سادگی به همراه روغن سیکل تبرید را طی کرده و به کمپرسور برگردد. البته روغن با بعضی از مبردها مانند آمونیاک مخلوط نمی شود و حتی در خروج از کمپرسور رقیق نیست و به راحتی  نمی تواند همراه مبرد سیکل را طی کرده و به کمپرسور بازگردد و لذا در خروج از کمپرسور به  منظور برگرداندن روغن به کمپرسور تله ی روغن نصب می شود.

5-در دمای پایین موم کمتر از خود باقی بگذارد و تا حد امکان در هنگام تماس با سطوح سرد تولید موم نکند.

6- تا حد امکان  در هنگام تماس با سطوح داغ تولید کربن نکند. زیرا روغن های معدنی  به وسیله ی گرما تجزیه می شوند و یک لایه کربن نرم و سبک باقی می گذارند و اگر چه اثر تخریبی ندارند ولی یک نوع آلودگی به حساب می آید که مطلوب نمی باشد.

7- روغن تبرید رطوبت نداشته باشد زیرا تماس رطوبت و روغن با سطح قسمت پر فشار کمپرسور سبب ایجاد  لجن و اسید می شود. که لجن می تواند مجرای  روغن در کمپرسور را مسدود کند و اسید سطوح داخلی را بساید و در کمپرسور بسته نیزبه سیم پیچ موتور آسیب برساند.

لازم به یادآوری است که روغن تبرید در ظروف  سربسته 1لیتری،4لیتری6لیتری،10لیتری،20لیتری و بشکه ای وجود دارد و درب مخازن روغن مبرد نباید هیچ وقت باز بماند تا با جذب رطوبت هوا غیر قابل استفاده در سیستم  نشوداین روغن هاجاذب شدید رطوبت هستند.

تشخیص روغن سالم شامل موارد و توضیحات زیر می شود:

بوی روغن:

اگر از روغن داخل سیستم برودتی به هنگام باز شدن بوی نامطبوع به مشام برسد باید روغن تعویض گردد.

رنگ روغن:

نمونه ای از  روغن داخل سیستم را در ظرف شیشه ای بی رنگ ریخته اگر رنگ روغن روشن متمایل به قهوه ای  باشد روغن سالم و اگر رنگ آن تیره باشد روغن باید تعویض گردد.

دربسیاری ازکمپرسورها سایت گلاس یاهمان دریچه دید وجود دارد که روغن کمپرسور را می توان دید و تشخیص داد.

جاذبهای رطوبتی

مواد رطوبت گیر , در رطوبت گیر های خطوط لوله مکش و مایع سیستم های سرد کننده قرار می گیرد تا محتویات آب و رطوبتی سیستم را جذب کند.بعضی از مواد رطوبت گیر و جاذب رطوبت معمول عبارتند از :                            

1-   آلومینای فعال شده

2-   سولفات کلسیم

3-   سیلیکاژل

4-   آلومیناژل

5-   شبکه توری(سرند)بسیار ظریف و مولکولی

بیشتر این رطوبت گیرها ,رطوبت , رسوبات و اسید های مواد سرما زا را جذب می کند.رطوبت گیر ها معمولا در مسیر لوله حامل مایع سرما زا و در نزدیکی سوپاپ کنترل جریان ماده سرما زا قرار می گیرند. این مواد و وسایل باید حتی الامکان در جای خنک قرار گیرند .زیرا گرما می تواند باعث جدا شدن مجدد رطوبت از آن ها و مخلوط شدن آن با ماده سرما زا شود . 

رطوبت گیر حامل مایع سرما زا باید در حالت عمودی سوار شود و ماده سرما زا از پایین به بالای آن جریان یابد.این رطوبت گیرها تا زمانی که قدرت جذب رطوبت خود را از دست نداده اند در مدار باقی می مانند. 

پس از پیش آمدن سوختگی سیم پیچ های موتور، معمولا یک واحد رطوبت گیر بزرگ در مسیر لوله برگشت به کمپرسور قرار داده می شود.این رطوبت گیرها نیز بهبودن ت عمودی سوار شده و جریان مایع سرمازا در آن ها از بالا به پایین است تا امکان عبور روغن از آن آسان تر باشد . رطوبت گیر های لوله برگشت را معمولا پس از پایان نظافت داخلی سیستم, از خط خارج می کنند. رطوبت گیر های اشباع شده را نباید با گرم کردن فعال نمود. 

راندمان یک دستگاه سرد کننده تجارتی تا حد زیادی به نظافت داخلی آن بستگی دارد. فقط روغن و ماده سرما زای تمیز و عاری از رطوبت باید در سیستم جریان داشته باشد.تمام ذرات خارجی و رطوبت آب باید از ماده سرمازا جدا گردیده و یا در محلی که ایجاد مزاحمت و ضرر به دستگاه ننمایند جمع گردد. 

برای این منظور از طوری های سیمی،فیلتر ها و انواع مواد جاذب آب استفاده می شود. این قطعات ممکن است به صورت جداگانه در سیستم قرار گیرند و یا همگی در یک مجموعه جمع شوند . 

اگر مواد جاذب رطوبت ظرفیت کافی برای جذب بیشترین و کمترین حد محتوی رطوبت داشته باشند و کاملا احیاء شده باشند می توانند ماده سرما زا را عاری از رطوبت و تمیز نگه دارند.رطوبت گیر معمولی، گاه مایع مستقیما از آن عبور می کند، از یک لوله (برنجی،مسی،فولادی) مملو از مواد شیمیایی جاذب رطوبت تشکیل شده است. در این رطوبت گیر عمل جذب رطوبت مستقیم و بدون تغییرات شیمیایی است،مانند آلومینای احیاء شده یا سیلیکاژل و یا همراه با کمی تغییرات شیمیایی است,مانند سولفات کلسیم. 

در هر دو انتهای لوله معمولا یک فیلتر نصب می شود و اتصال لوله  یا لاله ای است و یا لحیم کاری. یک نوع از رطوبت گیر های متداول برای همیشه در مسیر لوله مایع باقی می ماند و فقط محفظه ماده شیمیایی آن تعویض می گردد. 

متداول ترین مواد جاذب رطوبت عبارتند از آلومینای احیاء شده نوع H  یا F  , سیلیکاژل و سولفات کلسیم . کلروکلسیم زمانی به فراوانی مورد مصرف بود.ولی امروزه به مقادیر زیاد مصرف نمی شود.رطوبت گیر ها معمولا در خطوط حامل مایع نصب می شوند.رطوبت ماده سرما زای 12-R باید تا حد 15 قسمت رطوبت در یک میلیون و رطوبت 22-R  تا 25 قسمت در یک میلیون قسمت ماده سرما زا به بالا است.تجربه نشان می دهد که اگر مقدار رطوبت در سیستم از 25 قسمت رطوبت در یک میلیون قسمت ماده سرمازا کمتر باشد , احتمال زنگ زدگی, تجزیه روغن و سوختن موتور تقریبا به طور کامل از بین می برد. در موقع تمیز کردن یک سیستم سرد کننده چهار کار مهم و ضروری و اساسی زیر باید انجام شود:  

1-گرفتن آب  

2-گرفتن اسید 

3-خارج کردن ذرات جامد  

4-داشتن وسیله ای که نشان دهد کار جذب رطوبت تمام شده است  

رطوبت گیر ها معمولا سه کار اول را انجام می دهد و برای انجام قسمت چهارم عملیات به وجود یک رطوبت سنج نیاز است. چون روغن رطوبت خود را به آهستگی از دست می دهد و عایق سیستم های بسته احتمالا مقداری رطوبت در طول زمان رها می کند.رطوبت گیر ها باید برای همیشه در سیستم باقی بمانند.

دستگاه های رطوبت گیر مانند یک اسفنج عمل می کنند، ولی اگر کوچک باشد,هنگامی که کاملا اشباع شود،نخواهد توانست رطوبت ماده سرما زا را کاملا جذب نماید.استفاده از رطوبت سنج تنها راه امن آگاهی از این وضعیت است،به خصوص در مورد دستگاه های تهویه هوا که یخ نمی زنند. 

رطوبت نماهای مختلفی وجود دارند.یک نوع آن در صورت مرطوب بودن سیستم در حد خطرناک , به رنگ صورتی در آمده و در صورت ایمن بودن سیستم از نظر مقدار رطوبت به رنگ آبی در می آیند.رطوبت گیر های ماده سرمازای 22- R باید سه تا پنج برابر رطوبت گیر های مخصوص ماده 12- R برای مقادیر مساوی ماده سرمازا باشند.هر چه ظرفیت جذب و حلالیت آب در ماده سرمازا بیشتر باشد, رطوبت گیر بزرگ تری مورد نیاز خواهد بود .

نکات حائز اهمیت در طراحى ساختمان با ضوابط آتش نشانى

1️⃣ اگر ساختمان از 5 طبقه مسکونى بیشتر باشد مشمول ضوابط آتش نشانى می گردد.

2️⃣ اگر ساختمانى ، 6 طبقه مسکونى و یا بیشتر داشته باشد و ارتفاع کف آخرین طبقه مسکونى از کف +_ 0.00 بیشتر از 23 متر ارتفاع داشته باشد حتماً نیازمند تعبیه پله فرار بغیر از دستگاه پله اصلى ساختمان میباشد.

(در صورتیکه ساختمان 6 طبقه باشد و کف آخرین طبقه مسکونى دقیقاً 23 متر باشد، نیاز به پله دوم نیست.)

3️⃣ در صورت نیاز به پله فرار دو دستگاه پله باید حتماً از بالاترین طبقه تا آخرین طبقه دسترسى داشته باشند.

4️⃣ فاصله درب هاى ورودى دو دستگاه پله از یکدیگر برابر است با نصف بزرگترین قطر بناى احداثى یا 23 متر (هر کدام که بیشتر باشد) در شرایطى که فاصله از نصف قطر بیشتر ولى از 23 متر کمتر باشد در مواردى با ارفاق تا حدود 21 متر هم پذیرفته شده.

‼️ قابل توجه است که درب راه پله ها در کلیه طبقات به سمت داخل باکس پله و فقط در طبقه تخلیه خروج که معمولاً همکف میباشد رو به بیرون باکس پله باز میشوند.

5️⃣ در شرایطى که ساختمان به لحاظ تردد جزو ساختمانهاى متوسط یا پر تردد قرار گیرد و پله فرار نداشته باشد حتماً تحت ضوابط ویژه اطفاء و اعلام حریق قرار می گیرد و نیازمند جانمایى و اجراى اسپرینکلر (افشانک) و دتکتور حرارتى و دود به غیر از جعبه آتش نشانى که در مشاعات هر طبقه تعبیه گردیده ، میباشد.

 

6️⃣ خیلى مهم است که بدانید در صورت قرار گرفتن در شرایط بند 5 شما حتماً نیازمند یک منبع ذخیره آب در موتورخانه ساختمان بوده که ظرفیت آن بسته به میزان تردد و مساحت بنا تعریف میگردد. این نکته بدلیل پیش بینى فضاى لازم در داخل موتورخانه بیان شود

7️⃣ براى جعبه آتش نشانى علاوه بر کپسول ، نیاز به شلنگ بوده که به دو خط لوله ( تر و خشک) که تر از داخل منبع آب ساختمان و خشک از شیر انتظار قرار گرفته در نماى ساختمان یا دیوار حیاط رو به کوچه تغذیه میگردند.

8️⃣ فاصله اسپرینکلرها (افشانک) از هم مینیمم 2.80 متر و ماکسیمم 4 متر بوده و فاصله اسپرینکلرها از دیواره هاى فضا مینیمم 1 متر و ماکسیمم 2.20 متر میباشد.

9️⃣ در پارکینگ ها وجود یک اسپرینکلر روی هر جای پارک هر ماشین اجبارى میباشد ؛ و رعایت موارد بند 8 نیز الزامیست .

🔟 در محلهایى نظیر راهرو مشاعات طبقات که در تماس با چاله آسانسور میباشد بدلیل عدم ریزش آب افشانکها به داخل چاله آسانسور پس از فعال شدن ، معمولاً از تعبیه اسپرینکلرها خوددارى میشود.